прыгне́чаны

1. (пра таго, каго прыцясняюць) unterdrückt, unetrjócht;

2. (пра стан) bedrückt, níedergeschlagen [deprimíert]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

gedrückt

a прыгне́чаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verfémt

a гна́ны, прыгне́чаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

níedergedrückt

a прыгне́чаны, засму́чаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыгне́чанасць ж. (прыгнечаны стан) Bedrücktheit f -, Níedergeschlágenheit f -, Depressión f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

despondent

[dɪˈspɑ:ndənt]

adj.

прыгне́чаны, абезнадзе́ены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

níedergeschlagen

a прыгне́чаны, замарко́чаны, засму́чаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ну́дны verzágt, mútlos, tróstlos; níedergeschlagen (прыгнечаны);

ну́дная мясцо́васць éine tróstlose Gégend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

downhearted

[,daʊnˈhɑ:rtəd]

adj.

прыгне́чаны, духо́ва разьбі́ты; абезнадзе́ены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dejected

[dɪˈdʒektɪd]

adj.

прыгне́чаны, су́мны; прыбі́ты (го́рам); абезнадзе́ены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)