civics

[ˈsɪvɪks]

n.

наву́ка пра абавя́зкі, правы́ й прывіле́і грамадзя́наў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

disfranchise

[dɪsˈfræntʃaɪz]

v.t.

1) пазбаўля́ць грамадзя́нскіх право́ў

2) адбіра́ць правы́ або́ прывіле́і

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сасло́ўны Stándes-, ständisch; stände-;

сасло́ўнае прадстаўні́цтва Ständevertretung f -, -en;

сасло́ўныя прывіле́і гіст. ständische Privilégi¦en [-vi-] pl, Vórrechte pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

citizenship

[ˈsɪtɪzənʃɪp]

n.

1) грамадзя́нства, падда́нства n.

2) абавя́зкі, правы́ й прывіле́і грамадзя́ніна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

arrogate

[ˈærəgeɪt]

v.t.

1) беспадста́ўна прысво́йваць, бяспра́ўна забіра́ць, прысабе́чваць

to arrogate a privilege — прысво́йваць прывіле́і

2) мець беспадста́ўныя прэтэ́нзіі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

exclusive

[ɪkˈsklu:sɪv]

adj.

1) асаблі́вы; выклю́чны

exclusive privileges — асаблі́выя прывіле́і

2) недасту́пны для ўсіх, з абмежава́ным до́ступам (пра шко́лу, клюб)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

barter away

прагандлява́ць ці адда́ць са стра́таю

to barter away one’s soul for wealth — прада́ць душу́ за бага́цьце (ці і́ншыя прывіле́і ў жыцьці́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ільго́тны privilegíert [-vi-]; Vórzugs-; Sónder-, bevórrechnet (які мае прывілеі); préisbegünstigt; verbílligt; vergünstigt, ermäßigt (па ільготнай цане);

ільго́тныя цэ́ны ermäßigte Préise;

ільго́тныя ўмо́вы Vórzugsbedingungen pl;

ільго́тны біле́т ermäßigte Fáhrkarte;

ільго́тная по́шліна Präferénzzoll m -s, -zölle

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Vórrecht

n -(e)s, -e перава́га, прывіле́я

~e áufheben* — скасава́ць прывіле́і

~e geníeßen* — карыста́цца прывіле́ямі

j-m séine ~e entzíehen*, j-n séiner ~e beráuben — пазба́віць каго́-н. яго́ [сваі́х] прывіле́яў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

patronage

[ˈpeɪtrənɪdʒ]

n.

1) ста́лая кліенту́ра, падтры́мка з бо́ку кліе́нтаў, пакупніко́ў або́ наве́днікаў (тэа́тру, галерэ́і)

2) апяку́нства, шэ́фства, засту́пніцтва n.; ахо́ва f.

3) пабла́жлівае ста́ўленьне

4) раздава́ньне паса́даў або́ прывіле́яў

5) паліты́чныя паса́ды, прывіле́і pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)