Verbum

dazútun

* vt прыбаўля́ць, дабаўля́ць

náchlegen

vt падкла́дваць, дабаўля́ць, прыбаўля́ць

béifügen

vt (D) дадава́ць (да чаго-н.); прыбаўля́ць (што-н. да чаго-н.)

zúnehmen

*

1.

vi

1) павялі́чвацца, прыбыва́ць (пра ваду); узмацня́цца, узраста́ць

an Verstánd ~ — паразумне́ць, стаць разумне́йшым

2)

an Gewícht ~ — паўне́ць; прыбаўля́цца ў вазе́

2.

vt

1) прыбаўля́ць, далуча́ць, браць дадатко́ва

2) прыбаўля́ць у вазе́

er hat zwei Kílo zúgenommen — ён папра́віўся на два кілагра́мы

zúsetzen

1.

vt дадава́ць, прыбаўля́ць

2.

vi (D)

1)

dem Féinde schwer ~ — нане́сці праці́ўніку вялі́кія стра́ты

2) насяда́ць; дакуча́ць [назаля́ць] каму́-н. (пытаннямі)

zúrechnen

vt

1) прылі́чваць; прыбаўля́ць; налі́чваць (працэнты)

2) (D) прылі́чваць, адно́сіць (каго-н. да каго-н., чаго-н.)

3) (D) прыпі́сваць (памылку і г.д. каму-н.)

zúschießen

*

1.

vi (s) (auf A) кі́нуцца (стрымгалоў) (да каго-н.,чаго-н.)

2.

vt дабаўля́ць (грошы); прыбаўля́ць

j-m éinen wütenden Blick ~ — кі́нуць на каго́-н. лю́ты по́зірк

zúlegen

1.

vt

1) даклада́ць, дадава́ць, прыбаўля́ць

2)

sich (D) etw. ~ — набы́ць што-н., абзаве́сціся чым-н.; прысво́іць што-н.

2.

vi

der Läufer hat (an Témpo) zúgelegt — бягу́н паско́рыў тэмп

náchtragen

* vt

1) (j-m) насі́ць (што-н. за кім-н.)

2) уно́сіць дадатко́ва, прыбаўля́ць

3) (j-m) не дарава́ць (чаго-н. каму-н.), быць злапа́мятным (у адносі- нах да каго-н.)

zúschlagen

*

1.

vt

1) закало́чваць, забіва́ць

2) зачыня́ць (з трэскам), зачыня́ць

3) камерц. прыбаўля́ць, дапла́чваць

4) (j-m) штурхну́ць, кі́нуць, пасла́ць удара́м (што-н. каму-н.)

5) (j-m) прырэ́заць (зямлю каму-н.)

2.

vi (auf A) накі́нуцца з кулака́мі (на каго-н.)