прачыта́ць

1. dúrchlesen* vt;

2. (прадэкламаваць) vórlesen* vt, rezitíeren vt, deklamíeren vt;

3. (пэўны час) (éine Zeit lang) lésen* vi, vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

read through

прачыта́ць ад ко́ркі да ко́ркі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

начыта́цца

1. (шмат прачытаць) viel lésen*;

2. sich satt lésen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дыягана́ль ж. матэм. Diagonále f -, -n;

прачыта́ць кні́гу па дыягана́лі разм. ein Buch diagonál [flüchtig] lésen*, ein Buch überflíegen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

счыта́ць, счы́тваць

1. (прачытаць з чаго-н. von D) áblesen* vt;

2. (зверыць з арыгіналам) kollationíeren vt; áblesen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áblesen

* vt чыта́ць (па чым-н.)

am Gesícht ~ — прачыта́ць што-н. на чыі́м-н. тва́ры, адга́дваць па тва́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

паві́нны) у знач. часткі выказніка muss, soll;

я паві́нны прачыта́ць гэ́тую кні́жку ich muss díeses Buch lésen;

ты не паві́нны гэ́тага рабі́ць du sollst es nicht tun

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

spítzen

1.

vt завастра́ць, вастры́ць (аловак)

◊ die Óhren ~ — навастры́ць ву́шы

2.

(sich)

(auf A) настро́іцца, разлі́чваць (на што-н.)

er spitzt sich auf díeses Buch — яму́ на́дта хо́чацца прачыта́ць [атрыма́ць] гэ́тую кні́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vórnehmen

*

I

vt

1) право́дзіць (якую-н. работу)

2)

sich (D) etw. ~ — узя́цца за што-н., заду́маць, распача́ць што-н.

sich (D) j-n ~ — узя́цца за каго́-н., узя́ць каго́-н. у рабо́ту; прачыта́ць ната́цыю каму́-н.

II

vt падвя́зваць фарту́х [сурвэ́тку]; надзява́ць ма́ску

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

give

[gɪv]

gave, given

1.

v.t.

1) дава́ць, аддава́ць

He gave me his watch — Ён даў мне свой гадзі́ньнік

to give one’s word — даць сло́ва

2) дары́ць, ахвяро́ўваць

He gave freely to the hospital — Ён шмат ахвяро́ўваў на шпіта́ль

3) уруча́ць; перадава́ць

give regards — перадава́ць прывіта́ньні

4)

to give a lecture — прачыта́ць ле́кцыю

to give trouble — рабі́ць кло́пат

2.

v.i.

1) дава́ць

2) паддава́цца (на́ціску, напо́ру)

3) датарно́ўвацца да чаго́, прызвыча́йвацца

•

- give away

- give in

- give out

- give up

- give back

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)