прапаве́днік м.

1. Prédiger m -s, -;

2. перан. Verbréiter m -s, -, Verkünder m -s, -; Ánhänger m -s, - (прыхільнік)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Prédiger

m -s, - прапаве́днік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Apóstel

m -s, -

1) апо́стал

2) прапаве́днік, праро́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

itinerant

[aɪˈtɪnərənt]

adj.

вандро́ўны, падаро́жны, аб’язны́

an itinerant judge or preacher — аб’язны́ судзьдзя́ або́ прапаве́днік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

preacher

[ˈpri:tʃər]

n.

1) прапаве́днік -а m.

2) духо́ўнік -а m., пратэста́нцкі духо́ўнік, па́стар -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)