практыкава́цца üben vi, vt, sich üben (у чым-н. in D) trainíeren [trɛ-] vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

náchüben

vt практыкава́цца дадатко́ва (у чым-н.), паўтара́ць практыкава́нні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rehearse

[rɪˈhɜ:rs]

1.

v.i.

практыкава́цца

2.

v.t.

1) рабі́ць рэпэты́цыю

2) паўтара́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

éinüben

1.

vt разву́чваць, выву́чваць; спарт. трэнірава́цца

2.

(sich) практыкава́цца, трэнірава́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ко́льцы мн.

1. гл. кальцо;

2. спарт. Rínge pl;

практыкава́цца на ко́льцах an den Ríngen túrnen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

work out

а) распрацава́ць (плян)

б) разьвяза́ць, вы́рашыць (зада́чу); аблічы́ць (кошт)

в) ужы́ць; вы́чарпаць (капа́льню)

г) практыкава́цца (фізы́чна), трэнірава́цца, займа́цца фізкульту́рай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

трэнірава́цца

1. спарт. trainíeren [trɛ- i tre-] vi;

трэнірава́цца ў каго-н. bei j-m trainíeren, von j-m trainíert wérden;

2. (практыкавацца ў чым-н.) üben vt, sich üben (in D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

exercise

[ˈeksərsaɪz]

1.

n.

1) практыкава́ньне n.

2) фізы́чная зара́дка

3) карыста́ньне n.

exercise of a civil right — карыста́ньне пра́вам асабі́стае свабо́ды

2.

v.t.

1) трэнава́ць

2) карыста́цца (пра́вам)

3) выко́нваць (абавя́зкі)

•

- exercise an influence

- exercise caution

3.

практыкава́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

üben

1.

vt

1) практыкава́ць

2) абазначае дзеянне, на характар якога ўказвае назоўнік:

Klavíer ~ — (і)гра́ць [практыкава́ць] на рая́лі

Gedúld ~ — праяўля́ць цярплі́васць

Kritík ~ (an D) — крытыкава́ць (каго-н., што-н.)

2.

(sich)

(in D) практыкава́цца (у чым-н.); трэнірава́ць (што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

train

[treɪn]

1.

n.

1) цягні́к -а́ m.

2) або́з -у m.

3) шлейф -а m. (суке́нкі)

4) хвост хваста́ m.

the train of a comet — хвост камэ́ты

5) сьвіта f., картэ́ж -у m.

6) Figur. чарада́ f.

a train of misfortune — чарада́ няўда́чаў

2.

v.t.

1) трэнава́ць, дрэсава́ць; прывуча́ць

to train a dog — трэнава́ць саба́ку

2) вучы́ць (спэцыя́льнасьці)

3) аб’яжджа́ць; дрэсава́ць

to train a horse — аб’яжджа́ць каня́

4) навуча́ць, рыхтава́ць

to train personnel — рыхтава́ць ка́дры

3.

v.i.

практыкава́цца, трэнава́цца

•

- in train

- train one’s voice

- train a gun

- train a telescope

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)