пракало́ць dúrchstechen* vt, durchlöchern vt, ein Loch [éinen Stich] máchen [dúrchstechen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прако́лваць гл. пракалоць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

парну́ць

1. (пракалоць чым-н. вострым) stéchen* vt;

2. разм. (баднуць) mit den Hörnern stóßen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bóhren

vt, vi

1) свідрава́ць, бура́віць

ein Schiff in den Grund ~ — патапі́ць [пусці́ць на дно] карабе́ль

2) утыка́ць, уса́джваць

ein Schwert in [durch] den Leib ~ — пракало́ць мячо́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gore

I [gɔr]

n.

запе́чаная кроў; густа́я кроў

II [gɔr]

v.t.

1) прабада́ць, пракало́ць рага́мі або́ ікла́мі

2) Obsol. глыбо́ка прабі́ць (нажо́м)

III [gɔr]

n.

1) клін, уста́ўлены ў спадніцу

2) Dial. клінава́ты ўча́стак зямлі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

spit

I [spɪt]

1.

spat or spit, spitting

2.

v.t.

1) плява́ць

2) выплёўваць

3.

v.i.

1) плява́цца

2) трашчэ́ць, шыпе́ць (пра сьве́чку, аго́нь); пы́рхаць, фы́ркаць (пра ката́)

3) церушы́ць (пра дро́бны сьнег), імжэ́ць (пра дождж)

4.

n.

1) сьліна́ f.; пляво́к -ўка́ m.

2) плява́ньне n.

3) дро́бны дождж або́ сьнег

•

- spitting image

II [spɪt]

1.

n.

1) ражо́н -на́ m. (для сма́жаньня мя́са)

2) каса́ f., мыс -у m.

2.

v.t.

1) натыка́ць, наткну́ць (на ражо́н)

2) прабіва́ць, прабі́ць; пракало́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)