прадстаўні́ца ж. Vertréterin f -, -nen; Repräsentántin f -, -nen (народа, грамадства)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
delegate
1. [ˈdelɪgət]
n.
дэлега́т -а m., дэлега́тка f.; прадстаўні́к -а́ m., прадстаўні́ца f.
2. [ˈdelɪgeɪt]
v.
1) пасыла́ць або́ прызнача́ць каго́ дэлега́там, дэлегава́ць
2) перадава́ць паўнамо́цтвы
3) даруча́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
representative
[,reprɪˈzentətɪv]
1.
n.
1) прадстаўні́к -а́ m., прадстаўні́ца f.
2) дэпута́т -а m.
Representative — дэпута́т Пала́ты Прадстаўніко́ў (у Злу́чаных Шта́тах)
House of Representatives — Пала́та Прадстаўніко́ў
3) пры́клад -у m., тыпо́вы прадстаўні́к
The tiger is a representative of the cat family — Ты́гар — прадстаўні́к сяме́йства кашэ́чых
2.
adj.
1) прадстаўні́чы (напр. сход)
a representative government — прадстаўні́чы лад кірава́ньня
2) характэ́рны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)