прадстаўні́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прадстаўні́ца прадстаўні́цы
Р. прадстаўні́цы прадстаўні́ц
Д. прадстаўні́цы прадстаўні́цам
В. прадстаўні́цу прадстаўні́ц
Т. прадстаўні́цай
прадстаўні́цаю		 прадстаўні́цамі
М. прадстаўні́цы прадстаўні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прадстаўні́ца ж., в разн. знач. представи́тельница; см. прадстаўні́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадстаўні́ца, ‑ы, ж.

Жан. да прадстаўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадстаўні́ца ж. Vertréterin f -, -nen; Repräsentántin f -, -nen (народа, грамадства)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прадстаўні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Асоба, якая прадстаўляе (у 2 знач.) чые-н. інтарэсы, адлюстроўвае чые-н. погляды.

П. адміністрацыі.

Дыпламатычны п.

2. Чалавек, які прадстаўляе ў сваёй асобе які-н. разрад, групу людзей ці якую-н. галіну дзейнасці, выразнік чыіх-н. інтарэсаў.

Прадстаўнікі старэйшага пакалення вучоных.

3. Тыповы ўзор таго або іншага разраду істот, прадметаў.

П. мясцовай флоры.

|| ж. прадстаўні́ца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. прадстаўні́цкі, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

представи́тельница прадстаўні́ца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мазу́рка

‘прадстаўніца народнасці’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мазу́рка мазу́ркі
Р. мазу́ркі мазу́рак
Д. мазу́рцы мазу́ркам
В. мазу́рку мазу́рак
Т. мазу́ркай
мазу́ркаю		 мазу́ркамі
М. мазу́рцы мазу́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фі́нка

‘прадстаўніца народа’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фі́нка фі́нкі
Р. фі́нкі фі́нак
Д. фі́нцы фі́нкам
В. фі́нку фі́нак
Т. фі́нкай
фі́нкаю		 фі́нкамі
М. фі́нцы фі́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эўрыпанты́да

‘прадстаўніца дынастыі спартанскіх цароў Эўрыпантыдаў’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эўрыпанты́да эўрыпанты́ды
Р. эўрыпанты́ды эўрыпанты́д
Д. эўрыпанты́дзе эўрыпанты́дам
В. эўрыпанты́ду эўрыпанты́д
Т. эўрыпанты́дай
эўрыпанты́даю		 эўрыпанты́дамі
М. эўрыпанты́дзе эўрыпанты́дах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лезгі́нка

‘прадстаўніца народа’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лезгі́нка лезгі́нкі
Р. лезгі́нкі лезгі́нак
Д. лезгі́нцы лезгі́нкам
В. лезгі́нку лезгі́нак
Т. лезгі́нкай
лезгі́нкаю		 лезгі́нкамі
М. лезгі́нцы лезгі́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)