правамо́цны máchtbefugt; zúständig, kompetént

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

réchtsfähig

a правамо́цны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

beschlússfähig

a правамо́цны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

befúgt

a правамо́цны; кампетэ́нтны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

competent

[ˈkɑ:mpətənt]

adj.

1) кваліфікава́ны, здо́льны, падрыхтава́ны; адпаве́дны, кампэтэ́нтны

2) Law правамо́цны, раўнапра́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

beréchtigt

a

1) які́ ма́е пра́ва, правамо́цны

2) абгрунтава́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

constituent

[kənˈstɪtʃuənt]

1.

adj.

1) які́ зьяўля́ецца ча́сткай цэ́лага; складо́вы

2) вы́барчы; які́ прызнача́е

3) устано́ўчы; правамо́цны

a constituent assembly — устано́ўчы сход

2.

n.

1) кампанэ́нт -а m.

2) вы́барца -ы, вы́барнік -а m., вы́барніца f.; даве́рнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)