по́зні

1. spät;

у по́зні час zu später Stúnde;

по́зняй во́сенню im Spätherbst;

да по́зняй но́чы bis tief in die Nacht hinéin;

2. (спазніўшыся) verspätet; spät

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пазне́йшы (выш. ст ад позна, позні) später

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

vórgerückt

a по́зні (час); стары́, пажылы́ (узрост)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

später

1.

a по́зні

2.

adv пазне́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Spätlese

f -, -n

1) по́зні збор вінагра́ду

2) віно́ з по́зняга збо́ру

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

spät

1.

a по́зні

am ~en Ábend — по́знім ве́чарам

bis ~ in die Nacht hinéin — да по́зняй но́чы

wie ~ ist es? — като́рая гадзі́на?

2.

adv по́зна

zu ~ kómmen* — пазні́цца

◊ wer zu ~ kommt, hat das Náchsehen — ≅ хто зява́е, той фі́гу ма́е

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

глухі́

1. taub, gehörlos;

зусі́м глухі́ stócktaub, völlig taub;

быць глухі́м да чаго-н перан gégen etw. (A) taub sein, sich éiner Sáche verschlíeßen*;

не заста́цца глухі́м перан j-m sein Ohr nicht verschlíeßen*; ein genéigtes Ohr schénken;

2. (пра гук) dumpf, klánglos, gedämpft; tónlos, stímmlos;

глухі́ зы́чны лінгв stímmloser Konsonánt;

3. (густы, непраходны) dicht;

глухі́ лес díchter Wald;

4. (які знаходзіцца ў глушы) ábgelegen; öde;

глухая вёска entlégenes Dorf;

глуха́я мясцо́васць ábgelegene Gégend;

5. перан (глыбокі, позні) rúhig, still;

глуха́я ноч éine stílle [stóck finstere] Nacht;

6. (суцэльны, без адтулін) blind, falsch;

глуха́я сцяна́ blínde Máuer

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)