перш прысл

1. früher; éhemals, éhedem (калісьці);

2. (спачатку) zuérst;

перш чым злучн éhe, bevór

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перш-на́перш прысл zuallerérst, vor állen Díngen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

firstly

[ˈfɜ:rstli]

adv.

1) перш, найпе́рш; перш-на́перш

2) пе́ршае, па-пе́ршае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

to begin with

перш-на́перш

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

formerly

[ˈfɔrmərli]

adv.

не́калі; калі́сьці; ране́й, перш

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

principally

[ˈprɪnsəpəli]

adv.

гало́ўным пара́дкам; перш за ўсё

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

напача́тку прысл ánfangs, zuérst; zunächst (найперш, перш за ўсё)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

упача́тку прысл рэдк ánfangs, zuérst, erst; zunächst (перш за ўсё)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

vórerst

adv найпе́рш, перш, спярша́, паку́ль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vordém

adv уст. даўне́й, ране́й, (най)пе́рш

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)