перапі́сваць

1. úmschreiben* vt, neu schréiben (зноў); ábschreiben* vt (спісаць);

2. (на пішучай машынцы) (auf der Schréibmaschine) ábschreiben* [típpen]; neu típpen;

3. (саставіць спіс) éine Líste [ein Verzéichnis] máchen [áufstellen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ábschreiben

* vt спі́сваць, перапі́сваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

transcribe

[trænˈskraɪb]

v.t.

1) перапі́сваць

2) транскрыбава́ць, рабі́ць транскры́пцыю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

umschreiben

I úmschreiben

* vt

1) перапі́сваць

2) (auf a) перапі́сваць (што-н. на каго-н.)

II umschréiben

* vt

1) апі́сваць (словамі), выклада́ць (у словах, перафразаваць)

2) матэм. апі́сваць (круг)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

re-write

1. [,ri:ˈraɪt]

v., -wrote, -written, -writing

1) перапі́сваць

2) перарабля́ць, перапрацо́ўваць (арты́кул, ру́капіс)

2. [ˈri:raɪt]

n.

перапрацо́ўка f. (п’е́сы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

капі́раваць

1. (рабіць копію) kopíeren vt; ábschreiben* vt (перапісваць); éine Kopíe máchen;

2. (пераймаць, падрабляць што-н.) kopíeren vt, náchahmen vi (каго-н. D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

überschreiben

I überschreiben

* vt

1) піса́ць (паўзверх чаго-н.)

2) перапі́сваць (у другую кнігу, на другі лік)

I überschréiben

*

1) рабі́ць по́дпіс

(на чым-н.); падпі́сваць (што-н.), дава́ць загало́вак (чаму-н.)

2) (j-m) перапі́сваць (маёмасць на чыё-н. імя)

3) перадава́ць (заказ)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

engross

[ɪnˈgroʊs]

v.t.

1) ца́лкам займа́ць; паглына́ць, ца́лкам захапля́ць (сьвядо́масьць, ува́гу, ду́мкі)

She was engrossed by the interesting story — Усю́ е́йную ўва́гу захапі́ла ціка́вае апавяда́ньне

2) піса́ць або́ перапі́сваць вялі́кімі лі́тарамі

3) манапалізава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

copy

[ˈkɑ:pi]

1.

n., pl. copies

1) ко́пія f., рэпраду́кцыя f.

2) узо́р -у m. (для капіява́ньня)

3) асо́бнік -а m., экзэмпля́р -а m.

4) ру́капіс -у m., матэрыя́л для дру́ку

2.

v.

1) перапі́сваць; рабі́ць ко́пію або́ рэпраду́кцыю (калькава́ць)

2) насьле́даваць, імітава́ць; перайма́ць; браць пры́клад

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)