перапыні́ць

1. unterbréchen* vt, ábbrechen* vt;

перапыні́ць уро́к die Stúnde unterbréchen*;

перапыні́ць размо́ву das Gespräch unterbréchen*;

перапыні́ць перагаво́ры die Verhándlungen unterbréchen*;

перапыні́ць чыю-н. прамо́ву j-m ins Wort fállen*; j-m in die Réde fállen*; die Réde unterbréchen*;

2. (пра рух) (auf kúrze Zeit) unterbréchen* vt; ánhalten* vt, áufhalten* vt (затрымаць);

перапыні́ць рашэ́нне суда́ das Úrteil áussetzen;

перапыні́ць працэ́с den Prozéss áussetzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

cut in

а) умяша́цца ў гу́тарку; перапыні́ць

б) адбі́ць партнэ́ра ў та́нцы

в) урэ́зацца (а́ўтам)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

leave off

спыні́ць, затрыма́ць, перапыні́ць

Continue where you left off — Праця́гвай адту́ль, дзе ты спыні́ўся

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перарва́ць

1. (нітку і г. д.) zerréißen* vt;

2. разм. (перапыніць) unterbréchen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пару́шыць

1. (перашкодзіць; перапыніць) stören vt, unterbréchen* vt;

2. (не захаваць чаго-н., пераступіць што-н.) verlétzen vt, bréchen* vt, übertréten* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абрэ́заць, абрэ́зваць

1. beschnéiden* vt; stútzen vt (падрэзаць); ábschneiden* vt (адрэзаць);

2. (пашкодзіць, параніць) schnéiden* vt;

абрэ́заць сабе́ па́лец sich (D) in den Fínger schnéiden*;

3. (перапыніць) гл. абарваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перабі́ць

1. (разбіць) zerbréchen* vt, zerschlágen* vt, kurz und klein schlágen*;

2. (знішчыць) níedermetzeln vt, erschlágen* vt;

3. (перапыніць) unterbréchen* vt; das Wort ábschneiden* (каго-н. D), ins Wort fállen* (каго-н. D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перабіва́ць, перабі́ць

1. (разбіваць) zerbréchen* vt, zerschlágen* vt, kurz und klein schlágen*;

2. (ворагаў і г. д.) erschlágen* vt, níedermetzeln vt;

3. разм. (перапыніць) unterbréchen* vt; das Wort ábschneiden*, ins Wort fállen (каго-н. D);

перабіва́ць сабе́ апеты́т sich (D) den Appetit verdérben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

venture

[ˈventʃər]

1.

n.

1) рызыко́ўная заду́ма

2) спэкуля́цыя f.

3) прыго́да f.

4) камэрцы́йнае мерапрые́мства

2.

v.

рызыкава́ць; адва́жвацца

No one ventured to interrupt the speaker — Ніхто́ не адва́жыўся перапыні́ць прамо́ўцу

He ventured out on the thin ice and fell through — Ён рызыкну́ў пайсьці́ на то́нкі лёд і правалі́ўся

3.

adj.

рызыко́ўны, які́м рызыку́еш

venture capital — рызыко́ўная інвэсты́цыя (у но́вае прадпрые́мства)

•

- at a venture

- Nothing ventured, nothing gained

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перамо́вы мн.

1. Verhándlungen pl, Unterhándlungen pl; Unterrédungen pl; Rücksprache f -, -n (нарада);

дыпламаты́чныя перамо́вы diplomátische Vehándlungen;

гандлёвыя перамо́вы Geschäftsverhandlungen pl, geschäftliche Unterrédungen pl;

папярэ́днія перамо́вы Vórverhandlungen pl;

гато́ўнасць да перамо́ваў Verhándlungsbereitschaft f -, Verhándlungswille m -ns;

уступі́ць у перамо́вы in Unterhándlungen tréten*, Unterhándlungen ánbahnen [ánknüpfen, áufnehmen*];

ве́сці перамо́вы unterhándeln vi, verhándeln vi, Verhándlungen führen;

шля́хам перамо́ваў auf dem Verhándlungswege;

перапыні́ць перамо́вы die Verhándlungen ábbrechen*;

закулі́сныя перамо́вы Gehéimverhandlungen pl; Kúhhandel m -s (разм.);

2. (размова) Gespräch n -(e)s, -e;

міжнаро́дныя перамо́вы па тэлефо́не Férngespräch n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)