deportíeren

vt ссыла́ць, перамяшча́ць (людзей)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dislocate

[ˈdɪsləkeɪt]

v.t.

1) зьві́хваць, выві́хваць; спрыві́льваць

2) паруша́ць (пара́дак, пля́ны), перашкаджа́ць

3) зру́шваць, ссо́ўваць; перамяшча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

displace

[dɪsˈpleɪs]

v.

1) выціска́ць, займа́ць ме́сца каго́-чаго́

2) здыма́ць, звальня́ць

3) перамяшча́ць, перасо́ўваць

displaced persons — пераме́шчаныя асо́бы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

versétzen

1.

vt

1) перастаўля́ць, перамяшча́ць

2) пераса́джваць (дрэвы)

3) пераво́дзіць (вучняў у іншы клас)

4) перамяшча́ць (па службе)

5) закла́дваць (у ламбардзе)

6) нано́сіць (удар)

7) прыво́дзіць (у захапленне)

2.

(sich):

sich in j-s Láge ~ — увахо́дзіць у чыё-н. стано́вішча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verlágern

vt

1) перамяшча́ць; пераво́дзіць

2) (auf A) пераво́дзіць (размову на каго-н., на што-н.); перакла́сці (адказнасць на каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

shunt

[ʃʌnt]

1.

v.t.

1) пераво́дзіць (цягні́к) на запасны́ шлях; перамяшча́ць, манэўрава́ць на чыгу́нцы

2) Figur. збо́чваць, сыхо́дзіць з даро́гі

3) Electr. адгаліно́ўваць (то́к)

2.

n.

1) чыгу́начная стрэ́лка f.

2) Electr. адгалінава́ньне то́ку, шунт -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

не́сці​I

1. (перамяшчаць) trágen* vt; bríngen* vt (прыносць);

2. перан. (выконваць абавязкі) trágen*;

не́сці адка́знасць die Verántwortung trágen*;

не́сці вайско́вую слу́жбу den Militärdienst ábleisten;

3. (імчаць) jágen vt, tréiben* vt;

ве́цер нясе́ хма́ры der Wind treibt [jagt] die Wólken;

4. безас. разм. (пра холад, пах і г. д.);

ад яго́ нясе́ тытунём er riecht nach Tábak;

◊

не́сці абы-што́ Únsinn réden; fáseln vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

transfer

[trænsˈfɜ:r]

1.

v.t.

1) перадава́ць (маёмасьць)

2) пераво́зіць; перано́сіць; перамяшча́ць

3) калькава́ць, пераво́дзіць (малю́нак)

4) пераво́дзіць (у і́ншую шко́лу, на і́ншую пра́цу)

5) пераво́дзіць (гро́шы праз банк)

2.

v.i.

перасяда́ць, рабі́ць пераса́дку

3. [ˈtrænsfɜ:r]

n.

1) Law перада́ча f.; дакумэ́нт перада́чы

transfer of authority — перада́ча паўнамо́цтва

2) пераво́дны малю́нак

3) пераса́дка f.

4) пераса́дачны квіто́к

5) пераво́д (гро́шай)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ver=

неаддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) паступовае спыненне дзеяння або стану: verblühen адцвіта́ць

2) няўдалы вынік дзеяння: versálzen перасалі́ць

3) дзеянне, супрацьлеглае значэнню бяспрэфікснага дзеяслова: veráchten пагарджа́ць

4) змяненне месцазнаходжання або стану рэчы: verlágern перамяшча́ць, пераво́дзіць; verbéssern папраўля́ць, паляпша́ць

5) аддаленне: verréisen ад’язджа́ць, выязджа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

umsetzen

I úmsetzen

vt

1) пераса́джваць (расліны)

2) перамяшча́ць; пераво́дзіць; пераса́джваць (вучняў і г.д.)

3) матэм. зрабі́ць перастано́ўку

4) пуска́ць у абаро́т [у про́даж]

etw. іn Geld ~ — ператвары́ць што-н. у гро́шы, рэалізава́ць што-н.

5) хім. пераўтвара́ць

6)

etw. in Wírklichkeit ~ — право́дзіць што-н. у жыццё, здзяйсня́ць, ажыццяўля́ць (што-н.)

in die Tat ~ — ажыццяві́ць (план)

II umsétzen

vt (mit D) абса́джваць (што-н. дрэвамі), садзі́ць (што-н. вакол чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)