перамяшча́ць гл. перамясціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перамяшча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перамяшча́ю перамяшча́ем
2-я ас. перамяшча́еш перамяшча́еце
3-я ас. перамяшча́е перамяшча́юць
Прошлы час
м. перамяшча́ў перамяшча́лі
ж. перамяшча́ла
н. перамяшча́ла
Загадны лад
2-я ас. перамяшча́й перамяшча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перамяшча́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамяшча́ць несов.

1. (с одного места на другое) перемеща́ть, передвига́ть, переставля́ть;

2. (давать другое служебное назначение) перемеща́ть, передвига́ть;

3. спец. перемеща́ть;

1-3 см. перамясці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамяшча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перамясціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамясці́ць, -мяшчу́, -ме́сціш, -ме́сціць; -ме́шчаны; зак., каго-што.

Паставіць, перавесці ў іншае месца.

П. шафу.

П. брыгаду на другую будоўлю.

|| незак. перамяшча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перамяшчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перемеща́ть несов. перамяшча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нака́там, прысл.

1. Коцячы, перамяшчаць што-н. круглае.

Грузіць бочкі н.

2. Па інерцыі, сваім ходам.

Машына з узвышша рухалася н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

су́нуць², -ну, -неш, -не; сунь; незак., каго-што.

Перамяшчаць, перасоўваць з месца на месца.

С. шафу па падлозе.

|| незак. со́ваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

transport​2 [trænˈspɔ:t] v. пераво́зіць, перамяшча́ць; перано́сіць (у думках)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

по́катам, прысл.

1. Пра ляжачых: адзін каля аднаго, без асобага парадку.

Спаць п. на падлозе.

2. Коцячы (рухаць, перамяшчаць і пад.).

Грузіць бярвенне п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)