surmount

[sərˈmaʊnt]

v.i.

1) перамага́ць, пераадо́льваць

He surmounted many dificulties — Ён перамо́г шмат ця́жкасьцяў

2) вы́сіцца, узвыша́цца (над навако́льлем)

3) перахо́дзіць

to surmount a hill — перайсьці́ ўзго́рак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

worst

[wɜ:rst]

1.

adj.

найго́ршы

2.

adv.

найго́рш

3.

n.

найго́ршы -ага m.

4.

v.t.

перамагчы́, узя́ць верх

The hero worsted his enemies — Геро́й перамо́г сваі́х во́рагаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)