перакупля́ць

1. камерц. (каб перапрадаць) (zum Wéiterverkauf) áufkaufen vt;

2. разм. (перабіць у каго-н.) vor der Náse wégkaufen [wégschnappen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áufkaufen

vt скупля́ць; перакупля́ць; раскупля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

job

[dʒɑ:b]

1.

n.

1) рабо́та f., зада́ньне n.

2) пра́ца f.; паса́да, слу́жба f.

out of job — бяз пра́цы

2.

adj.

зьдзе́льны (пра рабо́ту); наня́ты для выкана́ньня пэ́ўнае рабо́ты

3.

v.t.

1) пераку́пліваць, перакупля́ць (тава́ры)

2) браць або́ дава́ць у на́ймы (каня́, воз)

4.

v.i.

1) працава́ць нерэгуля́рна або́ зьдзе́льна

2) быць ма́клерам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)