перакупля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перакупля́ю |
перакупля́ем |
| 2-я ас. |
перакупля́еш |
перакупля́еце |
| 3-я ас. |
перакупля́е |
перакупля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
перакупля́ў |
перакупля́лі |
| ж. |
перакупля́ла |
| н. |
перакупля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перакупля́й |
перакупля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
перакупля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перакупля́ць I сов. перекупи́ть;
ко́лькі я гэ́тага на сваі́м вяку́ ~ля́ў — ско́лько я э́того на своём веку́ перекупи́л
перакупля́ць II несов., в разн. знач. перекупа́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перакупля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да перакупіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перакупля́ць
1. камерц. (каб перапрадаць) (zum Wéiterverkauf) áufkaufen vt;
2. разм. (перабіць у каго-н.) vor der Náse wégkaufen [wégschnappen]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
перакупі́ць, -уплю́, -у́піш, -у́піць; -у́плены; зак., каго-што.
1. Купіць раней купленае кім-н. другім.
2. Купіць, перашкодзіўшы зрабіць гэта іншаму.
Нагледзела сабе паліто, на жаль, перакупілі.
|| незак. перакупля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. пераку́пка, -і, ДМ -пцы, ж. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пераку́пліваць несов., см. перакупля́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перекупа́тьI несов. (к перекупи́ть) перакупля́ць, пераку́пліваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перакупля́цца несов., страд. перекупа́ться; см. перакупля́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
áufkaufen
vt скупля́ць; перакупля́ць; раскупля́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
job
[dʒɑ:b]
1.
n.
1) рабо́та f., зада́ньне n.
2) пра́ца f.; паса́да, слу́жба f.
out of job — бяз пра́цы
2.
adj.
зьдзе́льны (пра рабо́ту); наня́ты для выкана́ньня пэ́ўнае рабо́ты
3.
v.t.
1) пераку́пліваць, перакупля́ць (тава́ры)
2) браць або́ дава́ць у на́ймы (каня́, воз)
4.
v.i.
1) працава́ць нерэгуля́рна або́ зьдзе́льна
2) быць ма́клерам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)