перакрыві́ць

1. verbíegen* vt, verdréhen vt; krümmen vt;

2. разм. (перадражніць) náchäffen (каго-н. A або D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перакрыўля́ць гл. перакрывіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)