перагарадзі́ць (пакой) durch éine Wand [Schéidewand, Zwíschenwand] trénnen; (праход, пераезд) spérren vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
перагаро́джваць гл. перагарадзіць
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
загарадзі́ць
1. (абгарадзіць) umzäunen vt;
2. (перагарадзіць) verspérren vt, verstéllen vt;
3. (затуліць сабой святло) j-m im Licht stéhen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зачыні́ць, зачыня́ць
1. schlíeßen* vt, zúmachen vt, zútun* vt;
зачыні́ць на ключ zúschließen* vt, verschlíeßen* vt;
2. (сход і г. д.) schlíeßen* vt;
3. (перагарадзіць) spérren vt;
зачыні́ць мяжу́ die Grénze spérren [schlíeßen*];
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
wall
[wɔl]
1.
n.
1) сьцяна́ f.
blank wall — глуха́я сьцяна́
2) мур -у m., вал -у m.
to drive or push to the wall — прыпе́рці да сьцяны́
2.
v.t.
перагарадзі́ць сьце́намі, абве́сьці му́рам або́ ва́лам
•
- go to the wall
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
partition
[pɑ:rˈtɪʃən]
1.
n.
1) разьдзе́л -у m. (маёмасьці), падзе́л -у m.
partition of a country into provinces — падзе́л краі́ны на праві́нцыі
2) ча́стка f.
3)
а) перагаро́дка f. (у ша́фе і ў пако́і)
б) перасьце́нак -ка m., перабо́рка f. (у пако́і)
2.
v.
1) падзяля́ць на ча́сткі, разьдзяля́ць
to partition an empire among… — падзялі́ць імпэ́рыю памі́ж…
to partition a house into rooms — падзялі́ць дом на пако́і
2) перагарадзі́ць перасьце́нкам (пако́й)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
vertréten
* vt
1) замяня́ць, замяшча́ць
j-n im Amt ~ — замяня́ць каго́-н. па слу́жбе
2) прадстаўля́ць, рэпрэзентава́ць
3) абараня́ць (інтарэсы)
éinen Stándpunkt ~ — займа́ць яку́ю-н. пазі́цыю
4) перагаро́джваць
j-m den Weg ~ — перагарадзі́ць каму́-н. шлях [даро́гу]
5)
sich (D) den Fuß ~ — вы́віхнуць сабе́ нагу́
sich (D) die Béine ~ — разм. размя́ць но́гі, прайсці́ся
◊ j-m die Brücke ~ — садзе́йнічаць каму́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
verlégen
I
vt
1.
1) засуну́ць куды́-н., згубі́ць
2) адкла́дваць, перано́сіць (пасяджэнне і г.д.)
3) пераво́дзіць (у іншае месца)
4) кла́сці (цэглу, трубы)
5) перагаро́джваць (шлях)
j-m den Weg ~ — перагарадзі́ць каму-н. шлях
6) выдава́ць (кнігі)
2.
(sich)
(auf A) аддава́цца чаму́-н., стара́нна займа́цца чым-н.; захапля́цца чым-н.
sich auf Bríefmarkensammeln ~ — захапі́цца збо́рам пашто́вых ма́рак
sich aufs Bítten ~ — пача́ць упро́шваць
sich aufs Léugnen ~ — упіра́цца, насто́йліва адмаўля́ць што-н.
II
a засаро́млены, збянтэ́жаны
er wurde ~ — ён засаро́меўся [збянтэ́жыўся]
um éine Ántwort ~ sein — губля́цца ў по́шуках адка́зу
um éine Ántwort [éine Áusrede, éine Entschúldigung] nicht ~ sein — ≅ не ле́зці па сло́ва ў кішэ́нь; заўсёды мець напагато́ве адгаво́рку
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)