Verbum

пасла́біць

1. (аслабіць, апусціць) schwächen vt, lóckern vt;

2. перан. (знізіць, аслабіць сілу) míndern vt, verríngern vt, náchlassen* vt

шрубава́ць

1. тэх. Gewínde schnéiden*;

2. (укручваць) zúschrauben vt, éine Schráube ánziehen*;

2. (выкручваць) lósschrauben аддз. vt; die Schráube lóckern (паслабіць, адпусціць)

расшмаргну́ць, расшмо́ргваць

1. (раскрыць) aus¦einánder zíehen* (фіранку і г. д.);

2. (паслабіць вузел і г. д.) lösen vt, lósbinden* аддз. vt; áufschnüren vt (расшнураваць)

расця́гваць

1. áusdehnen vt, (áus)strécken vt; aus¦einánder zíehen*; áusweiten vt (абутак); (áus)spánnen vt (паслабіць);

2. (зацягваць) áusdehnen vt; in die Länge zíehen* (даклад); hínziehen* vt, zu lang máchen (апавяданне);

3. мед. (сухажылле) sich (D) die Séhne zérren; sich (D) etw. verstáuchen (звязку);

4. гл. расцягаць

адпусці́ць

1. entlássen* vt; (géhen) lássen* vt, zíehen lássen*;

2. (даць свабоду) fréilassen* аддз. vt; láufen lássen*; j-m die Fréiheit schénken;

3. (тавар і г. д.) verkáufen vt, áusliefern vt;

4. (паслабіць вяроўку і г. д.) náchlassen* vt, entspánnen vt, lóckern vt;

5. (дараваць віну, грахі і г. д.) vergében* vt, verzéihen* vt;

◊

адпусці́ць сло́ўца éinen Kommentár ábgeben*; éinen Witz máchen (жартаваць)