Verbum

пасве́дчыць

1. (пацвердзіць) bezéugen vt, bestätigen vt, begláubigen vt;

2. (выступіць у ролі сведкі) áussagen vt, éine Áussage máchen, zéugen vi (на карысць каго-н. für A, супраць каго-н. gégen A)

апраўда́ць

1. (падсуднага) fréisprechen* аддз. vt;

2. (учынак і г. д.) réchtfertigen неаддз.; entschúldigen vt (прабачыць);

не апраўда́ць чыіх-н. надзе́яў надзе́й j-s Hóffnung enttäuschen;

апраўда́ць чый-н даве́р j-s Vertráuen réchtfertigen;

3. (кампенсаваць, акупіць) réchtfertigen неаддз. vt, décken vt;

4. (пасведчыць выдаткі дакументамі) belégen vt, náchweisen*