парэ́заць

1. (нарэзаць) (áuf)schnéiden* vt;

2. (параніць) schnéiden* vt, rítzen vt;

я парэ́заў сабе́ па́лец ich habe mich in den Fínger geschnitten, ich habe mir den Finger gerítzt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

lacerate

[ˈlæsəreɪt]

v.t.

парэ́заць, пара́ніць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пакро́іць

1. zúschneiden* vt;

2. гл. рэзаць, парэзаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

cut up

а) парэ́заць на кава́лкі

б) informal абра́зіць, скры́ўдзіць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

раскро́іць, раскро́йваць

1. (адзенне, абутак) zúschneiden* vt;

2. (парэзаць на часткі) zerschnéiden* vt, áufschneiden* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спаласава́ць разм.

1. (пабіць) verprügeln vt, übel zúrichten;

2. (спярэсціць палосамі) Stréifen zíehen*; in Stréifen schnéiden* (парэзаць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verschnéiden

*

I

vt

1) парэ́заць, абрэ́заць

2) дрэ́нна скро́іць

3) абрэ́зваць, падраза́ць (дрэвы)

4) кастры́раваць

II

vt разбаўля́ць, зме́шваць (віны)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rut

I [rʌt]

1.

n.

1) каляі́на, баразна́ f.

2) прывы́чны спо́саб дзе́яньня; руты́на f.

2.

v.t.

парэ́заць каляі́намі, збаразьні́ць

II [rʌt]

n.

1) це́чка f. (у ла́няў, ко́заў, аве́чак)

2) час це́чкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

schnéiden

*

1.

vt

1) рэ́заць; адраза́ць, зраза́ць

etw. іn Stücke ~ — разрэ́заць што-н. на кава́лі

2) стры́гчы (валасы)

3) касі́ць (траву)

4) матэм. перасяка́ць

5) аперы́раваць, рэ́заць

6) выраза́ць

éine Figúr in Holz ~ — вы́разаць фігу́ру на дрэ́ве

Gesíchter [Frátzen, Grimássen] ~ — крыві́ць [пака́зваць] ро́жу, грыма́снічаць

◊ j-n ~ — умы́сна не заўважа́ць [ігнарава́ць] каго́-н.

2.

(sich)

1) парэ́зацца

sich in den Fínger ~ — парэ́заць па́лец

2) перасяка́цца, перакрыжо́ўвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tear

I [tɪr]

n.

1) сьляза́ f.

to break into tears — запла́каць, распла́кацца

2) кро́пля расы́, смалы́

•

- in tears

II [ter]

1.

v.t. tore, torn, tearing

1) дзе́рці, прадіра́ць прадзіра́ць, дра́ць; рва́ць

She tore a hole in her dress — Яна́ прадзе́рла дзі́рку ў суке́нцы

2) разьдзе́рці, парэ́заць

The jagged stone tore his skin — Ён парэ́заў ску́ру аб во́стры ка́мень

2.

v.i.

1) рва́цца

Lace tears easily — Кару́нкі лёгка рву́цца

2) адрыва́цца

He could not tear himself from that spot — Ён ня мог адарва́цца ад таго́ ме́сца

3) ірвану́ць, ірвану́цца

3.

n.

1) прадзёртае ме́сца, прарэ́з -у m., дзі́рка f. (у ткані́не)

2) вы́бух гне́ву, зло́сьці

3) вялі́кі сьпех

•

- tear along

- tear down

- tear oneself away

- tear up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)