паразі́ць

1. (зброяй) mit éiner Wáffe éinen Schlag [Stoß] versétzen; tréffen* vt (цэль);

2. (ворага) besíegen vt, zerschlágen* vt, níederschlagen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

níederstrecken

1.

vt забі́ць, паразі́ць

2.

(sich) ле́гчы, вы́цягнуцца, разцягну́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

níederkämpfen

vt

1) паду́жаць, перамагчы́ (каго-н.)

2) вайск. зні́шчыць, паразі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

defeat

[dɪˈfi:t]

1.

v.t.

1) пабі́ць, пара́зіць, перамагчы́

2) разла́дзіць, зрабіць дарэ́мным (пля́ны)

3) Law скасава́ць, зрабі́ць нява́жным, анулява́ць

2.

n.

1) пара́за f.; паражэ́ньне n., разгро́м -у m., няўда́ча f.

2) разла́джаньне n. (не́чых наме́раў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)