панікава́ць in Pánik geráten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

panic

[ˈpænɪk]

1.

n.

1) па́ніка f., пярэ́палах -у m., сумятня́ f

2) Sl. ве́льмі заба́ўная асо́ба або́ рэч

2.

adj.

пані́чны

3.

v.

1) мо́цна хвалява́цца, нэрвава́цца, панікава́ць

2) мо́цна забаўля́ць, выкліка́ць захапле́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)