панікава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; незак. (разм.).

Паддавацца паніцы, моцна хвалявацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панікава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. паніку́ю паніку́ем
2-я ас. паніку́еш паніку́еце
3-я ас. паніку́е паніку́юць
Прошлы час
м. панікава́ў панікава́лі
ж. панікава́ла
н. панікава́ла
Загадны лад
2-я ас. паніку́й паніку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час паніку́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

панікава́ць несов., разг. паникова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак.

Разм. Паддавацца паніцы, моцна хвалявацца, нервавацца. [Антон Пятровіч:] — Ды ты не панікуй. Практыкі табе не хапае, ну дык і што? Практыка за дзень не прыходзіць, гадамі набываецца. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панікава́ць in Pánik geráten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

запанікава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; зак.

Пачаць панікаваць, упасці ў паніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паникова́ть несов., разг. панікава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запанікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак.

Пачаць панікаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́кар, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца выпечкай хлеба; хлебапёк. — Чаго панікаваць? Іншы раз і ў пекара са стала хлеб зводзіцца. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́ника па́ніка, -кі ж.;

не впада́ть в па́нику не ўпада́ць у па́ніку (не панікава́ць).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)