панава́нне н

1. (улада, уладанне) Hérrschaft f -, -en;

сусве́тнае панава́нне Wéltherrschaft f;

2. (перавага) Vórherrschaft f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Vórmacht

f - панава́нне, улада́рства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Frémdherrschaft

f - чужазе́мнае панава́нне [улада́ранне]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дамінава́нне н Dominíeren n -s; Vórherrschaft f -, -en (панаванне, перавага)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Óberherrschaft

f - панава́нне, вярхо́ўная ўла́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vórherrschaft

f -, -en панава́нне, дамінава́нне, засі́лле

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wéltherrschaftsanwärter

m -s, - прэтэндэ́нт на сусве́тнае панава́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Behérrschung

f -

1) вало́данне; панава́нне

2) вы́трымка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Regíerung

f -, -en ура́д, ула́да, упра́ва; часо́вы ўрад

2) панава́нне, кірава́нне;

zur ~ kómmen* прыйсці́ да ўла́ды;

die ~ ántreten* уступі́ць у кірава́нне (дзяржа́вай);

die ~ stürzen скі́нуць ура́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Regimént

I

n -s, -er полк;

bei éinem ~ díenen служы́ць у палку́

II

n -s, -e панава́нне, ула́да;

sie führt zu Háuse das ~ разм. яна́ кама́ндуе ў ха́це

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)