палірава́ць спец. poleren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wenern

vt разм. палірава́ць, начышча́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

poleren

vt

1) палірава́ць

2) перан. шліфава́ць, канчатко́ва апрацо́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

furbish

[ˈfɜ:rbɪʃ]

v.t.

1) палірава́ць, наво́дзіць гля́нец

2) рамантава́ць; паднаўля́ць; адсьвяжа́ць а́рбы, ве́ды)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

schwbbeln

vt

1) тэх. (ад)палірава́ць да бля́ску

2) дыял. вярзці́ лухту́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

glätten

1.

vt

1) разгла́джваць, прасава́ць

2) палірава́ць

2.

(sich) супако́іцца

(пра мора)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

burnish

[ˈbɜ:rnɪʃ]

1.

v.t.

палірава́ць э́блю); чы́сьціць, глянцава́ць

to burnish copper — чы́сьціць медзь

2.

v.i.

блішчэ́ць, рабі́цца гла́дкім, бліску́чым

3.

n.

1) паліро́ўка f., палірава́ньне n.

2) гля́нец -цу, бляск -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

polish

[ˈpɑ:lɪʃ]

1.

v.

1) чы́сьціць, наво́дзіць гля́нец, глянцава́ць (чаравікі́, мэ́блю, срэ́бра)

2) шліфава́ць; рабі́ць гла́дкім

3) палірава́ць

4) надава́ць ле́пшы вы́гляд

5) рабі́ць элега́нтным, больш то́нкім, даліка́тным (мане́ры)

2.

n.

1) рэ́чыва для чышчэ́ньня (срэ́бра, мэ́блі)

2) паліту́ра f., ляк -у m.

3) шліфава́ньне, чышчэ́ньне, палірава́ньне n.

4) культу́рнасьць, культу́ра f.; элега́нтнасьць f.; вы́танчанасьць f.

- polish up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

varnish

[ˈvɑ:rnɪʃ]

1.

n.

1) ляк -у m., паліту́ра f.

2) лякіро́ўка f.

The varnish on the table has been scratched — Лякіро́ўка на стале́ была́ паскрэ́баная

3) гля́нец -цу, бляск -у m., паліту́ра f.

4) Figur. прыкрыцьцё n., ма́ска f.

She covers her selfishness with a varnish of good manners — Яна́ прыкрыва́е свой эгаі́зм ма́скай до́брых мане́раў

2.

v.t.

лякава́ць, палі́раваць

3.

v.i.

маскава́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

face

[feɪs]

1.

n.

1) твар -у m., аблі́чча n.

2) вы́раз тва́ру

3) грыма́са f.

to make faces at — перадра́жніваць, крыві́ць твар

4) во́нкавы вы́гляд

5) пярэ́дняя ча́стка; до́бры, пра́вы бок (ткані́ны); паве́рхня f.

the face of a clock — цыфэрбля́т гадзі́ньніка

6) фаса́д -а m.

2.

v.

1) стая́ць тва́рам, стая́ць пе́рад кім-чым

the problem that faces us — прабле́ма, яка́я стаі́ць пе́рад на́мі

2) зварача́цца, быць зьве́рнутым у які́-н. бок; выхо́дзіць

My windows face the sea — Мае́ во́кны выхо́дзяць на мо́ра

our house faces north — наш дом зьве́рнуты на по́ўнач

3) адва́жна сустрака́ць, супрацьстая́ць о́рагу, ця́жкасьцям)

to face the facts — браць пад ува́гу фа́кты

4) абліцо́ўваць (дом цэ́глай)

5) палірава́ць, абто́чваць а́мень)

face down — запало́хаць, асадзі́ць

face to face — твар у твар

face up to — адва́жна паста́віцца (да ця́жкасьцяў, пры́красьцяў)

in the face of —

а) пе́рад кім-чым, у прысу́тнасьці каго́

б) насу́перак, насупо́р чаму́

lose face — згубі́ць твар, стра́ціць аўтарытэ́т

pull a long face — выгляда́ць нешчасьлі́вым або́ незадаво́леным

to one’s face —

а) у чыёй-н. прысу́тнасьці

б) про́ста ў во́чы, шчы́ра, адва́жна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)