пала́ць (гарэць)
1. lódern vi, brénnen* vi, in Flámmen stehen* (пра будынак пры пажары); glühen vi (ад жару);
2. (ярка свяціцца) glänzen vi, fúnkeln vi, léuchten vi;
3. (рабіцца чырвоным ад прыліву крыві):
пала́ць ад со́раму vor Scham vergéhen*;
шчо́кі пала́юць (ад жару) die Wángen glühen [brénnen*];
4. перан (быць ахопленым пачуццём):
пала́ць жада́ннем den brénnenden Wunsch háben, vor Verlángen brénnen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
lódern
vi пала́ць, палымне́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
lóhen
I
vi пала́ць, палымне́ць
II
vt дубі́ць (скуру)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
glühen
1.
vt напа́льваць, награва́ць
2.
vi пала́ць, гарэ́ць, распа́львацца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
afire
[əˈfaɪər]
adv., adj.
1) у агні́
to be afire — гарэ́ць, пала́ць агнём
2) энтузіясты́чна, з запа́лам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
flámmen
vi пала́ць, палымне́ць, палыха́ць
der Hass flammt in ihm — ён пала́е няна́вісцю
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Flámme
f -, -n
1) по́лымя, аго́нь
in ~n stéhen* — пала́ць
in ~n sétzen — запа́льваць
in ~n áusbrechen* — загарэ́цца, успы́хнуць
2) перан. аго́нь, запа́л
Féuer und ~ sein — пала́ць натхне́ннем; (für A) захапі́цца (чым-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ablaze
[əˈbleɪz]
1.
adv.
у по́лымі, у агні́
2.
adj.
1) бліску́чы; я́ркі, зы́ркі
2) узбу́джаны, распа́лены
to be ablaze — пала́ць агнём, палымне́ць, гарэ́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
glow
[gloʊ]
1.
n.
1) во́дбліск, блеск -у m., за́рава n. (ад пажа́ру, за́хаду со́нца)
2) напа́л жа́ру (у пе́чы)
3) румя́нец -цу m.
the glow of health on his cheeks — здаро́вы румя́нец на яго́ных шчо́ках
4) запа́л -у m., гара́чае пачуцьцё
a glow of interest or excitement — запа́л заціка́ўленасьці або́ ўзбу́джанасьці
the glow of sunset — вячэ́рняя зара́
2.
v.i.
1) сьвяці́цца (пра распа́ленае)
2) гарэ́ць, пала́ць, палымне́ць (зы́ркім агнём або́ пачуцьцём)
to glow with resentment — пала́ць абурэ́ньнем, гне́вам
3) чырване́ць, пунсаве́ць (пра шчо́кі)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
rage
[reɪdʒ]
1.
n.
1) гне́ў -ву m.; шал -у m., шале́нства n., лю́тасьць f.
to fly into rage — мо́цна ўзлава́цца, ускіпе́ць зло́сьцю
2) разью́шанасьць, разьлютава́насьць f.
3) ма́нія f.; пава́льнае захапле́ньне (ру́хам, ідэ́яй, мо́дай)
2.
v.i.
1) пала́ць гне́вам, шале́ць, злава́цца
2) бушава́ць
3) лютава́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)