пазна́ць

1. (прызнаць знаёмага або знаёмае) erkénnen* vt;

пазна́ць па пахо́дцы разм. am Gang erkénnen*;

пазна́ць паво́дле падабе́нства an der Ähnlichkeit erkénnen*;

пазна́й само́га сябе́! erkénne dich selbst!;

2. філас. (вывучыць з’явы) erkénnen* vt;

3. (атрымаць уяўленне) erfáhren* vt (пра што-н. von D, über A);

4. (перажыць) erlében vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пазнава́ць гл. пазнаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

incognizable

[ɪnˈkɑ:gnɪzəbəl]

adj.

непазнава́льны, недасту́пны пазна́ньню, які́ ця́жка пазна́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cultivate the acquaintance of someone

стара́цца пазна́ць каго́сь до́бра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

see the light

уба́чыць сьвятло́

а) нарадзі́цца

б) зразуме́ць, пазна́ць, усьведамі́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

make the acquaintance of

пазнаёміцца з кім-чым; пазна́ць каго́-што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

adversity

[ædˈvɜ:rsəti]

n., pl. -ties

нядо́ля f., няшча́сьце n., бяда́, няго́да f.

to experience adversity — пазна́ць бяду́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адчува́ць

1. (пазнаць органамі пачуццяў) wáhrnehmen* vt, empfínden* vt;

2. (пачуць) fühlen vt, spüren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прызна́ць

1. ánerkennen* vt;

2. (згадзіцца) zúgeben* vt;

прызна́ць чыю-н. справядлі́васць j-m Recht gében*;

2. разм. (пазнаць) erkénnen vt, wíeder erkénnen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ergründen

vt

1) ме́раць [вымяра́ць] глыбінр (ракі)

2) праніка́ць у су́тнасць; дасле́даваць

die Wáhrheit ~ — пазна́ць і́сціну

ein Gehéimnis ~ — вы́ведаць та́йну

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)