Verbum

гарэ́ць brénnen* vi; in Flámmen stéhen* (пры пажары);

2. (блішчаць) glänzen vi, fúnkeln vi;

◊ гарэ́ць ад со́раму vor Scham vergéhen*;

гарэ́ць жада́ннем éinen héißen [brénnenden] Wunsch háben;

у яго́ зямля́ гары́ць пад нага́мі es [der Bóden] brennt ihm únter den Füßen

пала́ць (гарэць)

1. lódern vi, brénnen* vi, in Flámmen stehen* (пра будынак пры пажары); glühen vi (ад жару);

2. (ярка свяціцца) glänzen vi, fúnkeln vi, léuchten vi;

3. (рабіцца чырвоным ад прыліву крыві):

пала́ць ад со́раму vor Scham vergéhen*;

шчо́кі пала́юць (ад жару) die Wángen glühen [brénnen*];

4. перан (быць ахопленым пачуццём):

пала́ць жада́ннем den brénnenden Wunsch háben, vor Verlángen brénnen*