Verbum

падця́ць

1. (адсячы, падрэзаць) (von únten) ábhauen* vt, ábschneiden* vt, ábschlagen* vt;

2. (падагнуць пад сябе або прыціснуць да сябе):

падця́ць хвост den Schwanz éinziehen*;

падця́ць пад сябе́ но́гі die Béine únterschlagen*;

падця́ць гу́бы die Líppen zusámmen- [aufeinánder]préssen

падціна́ць гл. падцяць

хвост м.

1. Schwanz m -es, Schwänze; Schweif m -es, -e (пушысты); паляўн. Rúte f -, -n;

паўлі́н распусці́ў хвост der Pfau schlug [machte] ein Rad;

падця́ць хвост den Schwanz éinziehen*; перан. тс. klein béigeben; kléinlaut wérden;

матля́ць [круці́ць] хвасто́м mit dem Schwanz wédeln; schwänzeln vi; перан. sich éinschmeicheln, scharwénzeln vi;

2. (канцавая частка) Schwanz m; Schweif m; тэх. Zápfen m -s, -;

хвост каме́ты Kométenschweif m;

3. разм. (чарга) Schlánge f -, -n, Réihe f -, -n;

4. (нязданы іспыт, нявыкананая работа і г. д.) Rǘckstände pl;

◊

пле́сціся [цягну́цца] ў хвасце́ zurückbleiben* vi (s), náchbleiben* vi (s); hinterhér trótten vi (s);

вісе́ць на хвасце́ (у каго-н.) j-n éinholen, j-m auf den Férsen sein;

наступі́ць на хвост каму-н. j-m auf den Schwanz tréten*;

паказа́ць хвост разм. ábhauen* vi (s);

◊

галаву́ вы́цягнуў - хвост угру́з ≅ man flieht éinen Bach und fällt in den Rhein