падхапі́ць

1. (падняць) hóchheben* аддз. vt;

2. (злавіць) áuffangen* vt; im Flug fássen;

3. (падтрымаць):

падхапі́ць ініцыяты́ву die Initiatíve unterstützen;

4. (схапіць хваробу) sich (D) zúziehen*;

падхапі́ць на́смарк sich (D) éinen Schnúpfen hólen;

5. (пачаць падпяваць) in den Chor [k-] éinstimmen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áufgreifen

*

1.

vt

1) падхо́пліваць, падхва́тваць

éinen Vórschlag ~ — падхапі́ць прапано́ву

2) схапі́ць (злодзея)

2.

vi напа́сці на след

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánfassen

vt

1.

схапі́ць

(што-н.); бра́цца (за што-н.); дакрана́цца (да чаго-н.)

von únten ~ — падхапі́ць зні́зу

2.

(sich) узя́ць адзі́н аднаго́ за руку́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)