падпа́льваць гл. падпаліць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

set on fire

запа́льваць, падпа́льваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

conflagrate

[ˈkɑ:nfləgreɪt]

1.

v.i.

загара́цца, выбуха́ць агнём, гарэ́ць

2.

v.t.

падпа́льваць, спа́льваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ánfeuern

vt

1) падпа́льваць

2) перан. натхня́ць, падбадзёрваць, падганя́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánbrennen

*

1.

vt

1) абпа́льваць

2) падпа́льваць

2.

vi

1) запа́львацца, успы́хваць

2) падгара́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Brand

m -(e)s, Brände

1) пажа́р, гарэ́нне

2) гарачыня́, спёка

in ~ stécken — падпа́льваць

in ~ geráten* — загара́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

on fire

а) у агні́

б) по́ўны запа́лу

play with fire — гуля́ць з агнём

set fire to — падпа́льваць

set on fire —

а) падпалі́ць

б) захапі́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

inflame

[ɪnˈfleɪm]

1.

v.t.

1) запа́льваць; распаля́ць; узбуджа́ць, узьніма́ць (нато́ўп)

2) Med. выкліка́ць запале́ньне

3) падпа́льваць

2.

v.i.

1) узбуджа́цца, узруша́цца

2) Med. запаля́цца (пра ра́ну)

3) загара́цца; успы́хваць, успалы́хваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

entzünden

1.

vt запа́льваць, падпа́льваць

2) перан. распа́льваць (пачуцці)

entzündet sein — мед. быць запа́леным

2.

∼

(sich) 1) загара́цца, успы́хнуць

2) мед. запаля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánstecken

1.

vt

1) (an A) нако́лваць (на што-н.); прыко́лваць (да чаго-н.)

2) надзява́ць, насо́ўваць (на што-н.)

3) запа́льваць; падпа́льваць

éine Zigarétte ~ — запалі́ць цыгарэ́ту

4) (mit D) заража́ць (чым-н.)

2.

(sich)

(bei D) заразі́цца (ад каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)