Verbum

анлайнавы слоўнік

падпа́льваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падпа́льваць несов.

1. поджига́ть;

2. зата́пливать, раста́пливать, подта́пливать;

1, 2 см. падпалі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падпаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпа́льваць гл. падпаліць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

падпалі́ць, -палю́, -па́ліш, -па́ліць; -па́лены; зак., што.

1. Паднёсшы агонь, запаліць.

П. дровы.

2. Наўмысна, са злосным намерам учыніць пажар дзе-н.

П. хату.

3. Даць падгарэць чаму-н.

П. пірог.

4. і у чым. Раскласці агонь у печы, каб згатаваць ежу, ацяпліць памяшканне.

П. печ або ў печы.

|| незак. падпа́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падпа́льванне, -я, н. і падпа́л, -у, м. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпа́львацца, ‑аецца; незак.

Зал. да падпальваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпа́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падпальваць — падпаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поджига́ть несов., прям., перен. падпа́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

podpalać

незак. падпальваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падпа́львацца несов., страд. поджига́ться; зата́пливаться, раста́пливаться, подта́пливаться; см. падпа́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)