паднача́лены

1. úntergeordnet, unterstéllt; ábhängig (залежны);

2. у знач. наз. м. (тс. вайск.) Untergébene (sub) m -n, -n, Unterstéllte (sub) m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

subaltérn

a паднача́лены; несамасто́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unterstéllt

a падпара́дкаваны, паднача́лены; падле́глы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bótmäßig

a высок. падпарадко́ваны; паднача́лены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Untergébene

sub m, f -n, -n паднача́лены, -ная

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

subordinate

1. [səˈbɔrdɪnət]

adj.

1) паднача́лены

2) ніжэ́йшы ра́нгам

A lieutenant is subordinate to a captain — Лейтэна́нт ніжэ́йшы ра́нгам за капіта́на

3) другара́дны

4) дада́ны

subordinate clauses — дада́ныя ска́зы

2.

n.

паднача́лены -ага m., паднача́леная f.

3. [səˈbɔrdəɪneɪt]

v.t.

падпарадко́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

untergében

a паднача́лены (D – каму-н.)

j-m ~ sein — быць паднача́леным каму́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

úntergeordnet

a

1) (D) падпара́дкаваны, паднача́лены (каму-н.)

2) другара́дны, пабо́чны (пра значэнне)

3) грам. падпара́дкаваны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

secondary

[ˈsekənderi]

1.

adj.

1) пабо́чны, другара́дны

2) неарыгіна́льны; вытво́рны (пра сло́ва)

3) Electr. дру́гасны (пра ток)

2.

n.

1) паднача́лены -ага m.

2) пабо́чны на́ціск

3) памо́чнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)