падмяні́ць

1. (тайна замяніць) únterschieben* vt;

2. (часова замяніць каго-н.) áuswechseln vt; áblösen vt;

◊

яго́ бы́ццам падмяні́лі er ist wie áusgewechselt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

замяні́ць, замяня́ць

1. ersétzen vt (кім-н., чым-н. durch A); áustauschen vt, áuswechseln vt (дэталь);

замяні́ каго-н. (на рабоце) für j-n (in der Árbeit) éinspringen*;

ён замяні́ў яму ба́цьку er ersétzte ihm den Váter;

2. (падмяніць) éintauschen vt, úmtauschen vt (на што-н. gégen A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

unterschieben

I únterschieben

* vt

1) падсо́ўваць (пад што-н.)

j-m éinen Brief zur Únterschrift ~ — падсу́нуць каму́-н. пісьмо́ на по́дпіс

2) падмяні́ць (каня і г.д.)

3) (D) прыпі́сваць (памылко́ва; ілжы́ва) (словы і г.д. каму-н.)

II unterschíeben

* vt гл. unterschieben* 3)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)