падкіда́ць, падкі́дваць

1. (бліжэй) näher wérfen*, zúwerfen* vt;

2. (падшыць) ánnähen vt; (éin)säumen vt (падрубіць);

3. (угару) empórwerfen* vt; in die Höhe wérfen*;

4. (употай) héimlich zúschieben*, únterschieben* vt;

падкіда́ць дзіця́ ein Kind áussetzen;

5. разм. (падвозіць) mítnehmen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падкі́нуць

1. гл. падкідаць 1., 3., 4., 5.;

2. (дадаць да чаго-н.) hinzúwerfen* vt; ánlegen vt, náchlegen vt (дровы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

flip

[flɪp]

v. (-pp-)

1) пстры́каць

2) падкіда́ць

He flipped a coin — Ён падкі́нуў манэ́ту

3) лёгка сьцебану́ць, хвастану́ць, змахну́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

jolt

[dʒoʊlt]

1.

v.t.

трэ́сьці; падкіда́ць (у во́зе), устрэ́сваць

2.

v.i.

трэ́сьціся (на няро́ўнай даро́зе)

3.

n.

1) рэ́зкі, мо́цны штуршо́к, страсе́ньне

2) рапто́ўная неспадзе́ўка, цяжкі́ ўда́р; шок -у m., устру́с -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fork

[fɔrk]

1.

n.

1) відэлец -льца m.

2) ві́лы pl. only (да се́на)

3) камэрто́н -а m.

4) разгалінава́ньне n. (даро́г), разьві́ліна f.

5) прыто́к -у m. (ракі́)

2.

v.t.

падкіда́ць або́ капа́ць ві́ламі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

toss

[tɔs]

1.

v.t., tossed or (Poet.) tost

1) кі́даць, падкіда́ць

to toss a ball — падкіда́ць мя́чык

to toss a coin — гуля́ць у арля́нку; кі́даць жэ́рабя

2) шуга́ць, кі́даць

The ship was tossed by the heavy waves — Карабе́ль шуга́ла на магу́тных хвалях

3) ускі́дваць

She tossed her head — Яна́ ўскі́нула галаву́

4) мяша́ць, падкіда́ючы

to toss a salad — мяша́ць сала́ту, падкіда́ючы

2.

v.i.

кі́дацца ў ло́жку

3.

n.

1) кідо́к -ка́ m.

2) кі́даньне, падкіда́ньне n.

•

- toss off

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

jog

I [dʒɑ:g]

1.

v.t. (-gg-)

1) лёгка штурхану́ць, папхну́ць

2) прыпаміна́ць, нага́дваць

3) трэ́сьці, падкіда́ць везучы́

2.

v.i.

1) трэ́сьціся, е́хаць падско́кваючы

2) сто́млена цягну́цца, валачы́ся

3) бе́гчы трушко́м

3.

n.

1) штуршо́к -ка́ m.

2) напамі́н -у m.

3) паво́льная хада́, паво́льны трушо́к

II [dʒɑ:g]

n.

вы́гін -у, вы́ступ -у m., няро́ўнасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bounce

[baʊns]

1.

v.i.

1) падско́кваць (як мя́чык), адбіва́цца, адско́кваць

2) уско́кваць

bounce into the room — уско́чыць, уляце́ць у пако́й

3) падско́кваць, скака́ць

4) Sl. (пра чэк) быць ве́рнутым ба́нкам дзе́ля недахо́пу пакрыцьця́

2.

v.t.

1) падбіва́ць (мя́чык, каб скака́ў); го́цаць, падкіда́ць (дзіця́)

2) Sl. выкіда́ць, звальня́ць з пра́цы

3.

n.

1) падско́к -у m., адбіцьцё n., падско́кваньне n.

2) выхваля́ньне n., хвальба́ f., самахва́льства n.

3) informal жыцьцяздо́льнасьць, энэ́ргія f.

to be full of bounce — быць по́ўным жыцьця́ й энэ́ргіі

4) Sl. звальне́ньне з пра́цы

to get the bounce — быць зво́льненым з пра́цы

5) цяжкі́ ўда́р

•

- bounce back

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)