падклада́ць, падкла́дваць

1. (што-н. пад што-н.) únterlegen vt;

◊

падклада́ць свінню́ каму-н. j-m (éinen) Knüppel zwíschen die Béine wérfen*;

2. (дадаць) hinzúfügen vt, (da)zúlegen vt;

3. (падкладку) (áb)füttern vt;

падклада́ць ва́ту wattíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падкла́сці гл. падкладаць, падкладваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

náchlegen

vt падкла́дваць, дабаўля́ць, прыбаўля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

náchfüllen

vt даліва́ць, дапаўня́ць; дазапраўля́ць; падкла́дваць (на талерку)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unterlegen

I únterlegen

vt падкла́дваць, падсціла́ць

II unterlégen

a перамо́жаны, слабе́йшы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)