падбі́ць

1. (прыбіць знізу) (von únten) beschlágen* vt;

2. (падкласці) únterlegen vt; füttern vt (вопратку);

3. разм. (падбухторыць) áufhetzen vt, ánstiften vt, ánreizen vt (на што-н. zu D);

4. (стрэлам) ánschießen* vt (птушку); tréffen* vt (самалёт, танк і пад.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падбіва́ць гл. падбіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падно́сак м. Schúhsohle f -, -n;

падбі́ць падно́скі besóhlen vt;

◊

ён яго́нага падно́ска не ва́рты ≅ er kann ihm das Wásser nicht réichen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

calk

I [kɔk]

v.t.

зама́зваць (расшчэ́піну, злучэ́ньне)

II [kɔk]

1.

n.

1) гак, га́ка m. (на ко́нскай падко́ве)

2) падко́ўка f. (на абу́тку)

2.

v.t.

1) падкава́ць (каня́)

2) падбі́ць падко́ўкі (на абца́се)

III [kɔk]

v.t.

калькава́ць, здыма́ць ко́пію

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

loft

[lɔft]

1.

n.

1) падстрэ́шша n.; гара́ f., гары́шча n. (у до́ме); манса́рда f.

2) вы́шкі pl. (у гумне́, хляве́)

3) ве́рхні паве́рх (скла́ду фа́брыкі)

4) хо́ры (у царкве́)

5) галубя́тнік -а m.; чарада́ галубо́ў

2.

v.t.

падбі́ць угару́ (мяч)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)