Verbum

contingent

[kənˈtɪndʒənt]

1.

adj.

непрадба́чаны

contingent expenses — непрадба́чаныя, магчы́мыя выда́ткі

contingent meeting — непрадба́чанае пасе́джаньне

2.

n.

1) кантынге́нт -у m. (во́йска, рабо́чае сі́лы)

2) пададдзе́л -у m.

3) ча́стка спа́дчыны

4) нечака́насьць f.

branch

[bræntʃ]

1.

n.

1) галі́на f., галі́нка f., сук -а́ m.

2) лі́нія (сяме́йная); прыто́ка f., рукаво́ n. (ракі́)

3) аддзе́л -у m., ча́стка f., галіна́ f.

a branch of learning — галіна́ наву́кі

a branch of a bank — аддзе́л ба́нку

4) пададдзе́л, гру́па (мо́ўная)

2.

v.i.

пушча́ць галі́ны, разгаліно́ўвацца, адгаліно́ўвацца

3.

v.t.

дзялі́ць на аддзе́лы (устано́ву, арганіза́цыю)

•

- branch off

- branch out