Verbum

bright

[braɪt]

adj.

1) сьве́тлы, я́сны; паго́дны

a bright moon — я́сны ме́сяц

a bright day — паго́дны дзень

2) ке́млівы, ця́мкі, ця́млівы; разу́мны; здо́льны

a bright answer — разу́мны адка́з

a bright boy — ке́млівы, здо́льны хло́пец

3) жывы́, зы́ркі, асьляпля́льны, я́ркі

a bright fire — асьляпля́льны аго́нь

bright colors — жывы́я ко́леры

4) аптымісты́чны, жыцьцяра́дасны, сьве́тлы

a bright outlook for the future — аптымісты́чны пагля́д на бу́дучыню

bright hopes — сьве́тлыя надзе́і

fine

I [faɪn]

1.

adj.

1) высакая́касны, ве́льмі до́бры, даскана́лы, выда́тны, фа́йны

2) ачы́шчаны, высакапро́бны (пра зо́лата)

3) ве́льмі дро́бны або́ то́нкі; даліка́тны

fine lace — то́нкія кару́нкі

fine skin — даліка́тная ску́ра

4) во́стры

a fine edge — во́страе лязо́

5) то́нкі

fine distinction — то́нкае адро́зьненьне

6) прыго́жы; згра́бны (чалаве́к); вы́танчаны (пра стыль мо́вы)

7) харо́шы, паго́дны (пра надво́р’е)

8) кваліфікава́ны (наста́ўнік)

2.

adv., informal

фа́йна, выда́тна

•

- fine arts

II [faɪn]

1.

n.

штраф -у m.

2.

v.t.

штрафава́ць; наклада́ць штраф на каго́