arouse

[əˈraʊz]

1.

v.t.

1) будзі́ць

The noise aroused him — Го́ман разбудзі́ў яго́

2) узбуджа́ць

to arouse suspicion — узбуджа́ць, выкліка́ць падазрэ́ньне

3) пабуджа́ць, уздыма́ць

to arouse to action — пабуджа́ць да дзе́яньня

2.

v.i.

прачына́цца; прабуджа́цца, узбуджа́цца (пра пачуцьцё)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stimulate

[ˈstɪmjəleɪt]

1.

v.t.

1) заахво́чваць, падбадзёрваць, пабуджа́ць (да дзе́йнасьці)

2) узбуджа́ць, стымулява́ць

2.

v.i.

быць сты́мулам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

incite

[ɪnˈsaɪt]

v.t.

пабуджа́ць, падахво́чваць; схіля́ць, стымулява́ць; падвуча́ць; падбухто́рваць, намаўля́ць

He incited her to do this — Ён падбухто́рыў яе́ зрабі́ць гэ́та

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

quicken

[ˈkwɪkən]

1.

v.t.

1) прыско́рваць, прысьпе́шваць (крок)

2) пабуджа́ць (фанта́зію), узбуджа́ць

2.

v.i.

паскара́цца

His pulse quickened — У яго́ паско́рыўся пульс

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

galvanize

[ˈgælvənaɪz]

v.t.

1) гальванізава́ць

2) пакрыва́ць (жале́за або́ сталь) то́нкім пласто́м цы́нку

3) узбудзі́ць ра́птам е́йкае пачуцьцё); пабуджа́ць, уздыма́ць (да дзе́яньня)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fillip

[ˈfɪlɪp]

1.

v.t.

1) пстры́каць

2) кі́даць

3) узбуджа́ць, пабуджа́ць; ажыўля́ць

2.

v.i.

дава́ць пстры́чку

3.

n.

1) пстры́чка f.

2) узбуджа́льнік -а m. (апэты́ту)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rouse

[raʊz]

1.

v.t.

1) будзі́ць

I was roused by the ring of the telephone — Мяне́ разбудзі́ў звано́к тэлефо́на

2) пабуджа́ць, узбуджа́ць, узьніма́ць

He was roused to anger by the insult — Абра́за раззлава́ла яго́

2.

n.

пад’ём -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

goad

[goʊd]

1.

n.

1) кій кі́я m. (для паганя́ньня жывёлы)

2) узбуджа́льнік -а m., сты́мул -у m.; шпо́ра f.

2.

v.t.

1) паро́ць; паганя́ць і́ем, шпо́рай)

2) пабуджа́ць, прымуша́ць

Hunger goaded him to steal — Го́лад прыму́сіў яго́ кра́сьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

spur

[spɜ:r]

1.

n.

1) шпо́ра f.

2) сты́мул -у m., падахво́чваньне n.

3) адро́стак -ка m., адгалінава́ньне n.

cock’s spurs — пе́ўневы шпо́ры

a spur of the railway — адгалінава́ньне чыгу́нкі, ве́тка f.

2.

v.t.

1) шпо́рыць, прышпо́рваць

2) пабуджа́ць, заахво́чваць, дадава́ць адва́гі, падбадзёрваць

- on the spur of the moment

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)