goad

[goʊd]

1.

n.

1) кій кі́я m. (для паганя́ньня жывёлы)

2) узбуджа́льнік -а m., сты́мул -у m.; шпо́ра f.

2.

v.t.

1) паро́ць; паганя́ць (кі́ем, шпо́рай)

2) пабуджа́ць, прымуша́ць

Hunger goaded him to steal — Го́лад прыму́сіў яго́ кра́сьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)