непаўто́рны éinmalig, éigenartig, éinzigartig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

unique

[juˈni:k]

adj.

1) непаўто́рны, адзі́ны ў сваі́м ро́дзе, уніка́льны

2) informal рэ́дкі; незвыча́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

неабарача́льны

1. спец. nicht úmkehrbar, írreversibel [-vɛr-];

2. (аб валюце) nicht konvertíerbar [-vɛr-];

3. (непаўторны) únwiederbrínglich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)