непадзе́льны

1. únteilbar, ún(zer)trennbar, únzertrennlich;

2. матэм. únteilbar, úndividierbar [-vi-];

непадзе́льныя лі́кі die únteilbaren Záhlen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

indivisible

[,ɪndɪˈvɪzəbəl]

adj.

непадзе́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

недзялі́мы гл. непадзельны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аднаі́сны (непадзельны) únteilbar, únzertrennlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

úngeteilt, úngetrennt

a нераздзе́льны, непадзе́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

untéilbar, únteilbar

a непадзе́льны, цэ́ласны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinteilig

a

1) непадзе́льны, суцэ́льны

2) аднаство́ркавы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entire

[ɪnˈtaɪr]

adj.

1) уве́сь m., уся́ f., усё n.

2) цэ́лы; по́ўны; непадзе́льны (маёмасьць), суцэ́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

untrénnbar, úntrennbar

a

1) непадзе́льны, неаддзе́льны

2) неразлу́чны

3) грам. неаддзяля́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)