Verbum

нелюдзі́мы ménschenscheu, úngesellig

адзічэ́лы

1. (дзікі) verwíldert;

2. (нелюдзімы) ménschenscheu

няўжы́ўлівы няўжы́ўчывы hfpv únverträglich; úngesellig (нелюдзімы); zänkisch (сварлівы)

мармо́ль м. (нелюдзімы чалавек) ménschenscheuer [úngeselliger] Mensch, Gríesgram m -s, -e

ваўкава́ты

1. (падобны да ваўка) wólfsähnlich;

2. (нелюдзімы) mürrisch, verdríeßlich;

здзічэ́лы

1. (дзікі) verwíldert;

2. перан. (нелюдзімы) ménschenscheu, úngesellig, schüchtern

дзіклі́вы разм.

1. (палахлівы) scheu; ménschenscheu;

2. (сарамлівы) schüchtern, verlégen;

3. (нелюдзімы) úngesellig

дзіку́н м.

1. (першабытны чалавек) Úrmensch m -en, -en; Wílde (sub) m -n, -n;

2. перан. (нелюдзімы) Ménschenscheue (sub) m -n, -n (разм.)