незале́жна прысл, незале́жны

1. únabhängig; sélbst(st)än dig (самастойны);

2. (упэўнены ў сабе) sélbstbewusst, sícher;

незале́жны хара́ктар sélbst(st)ändiger Charákter [kɑ-];

незале́жна ад (чаго-н) trotz (D, G), úngeachtet (G); (G);

незале́жна (дзе, як) ganz gleich (wo, wie)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

apart from that

незале́жна ад гэ́тага, апрача́ гэ́тага

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ms.

[ˈmɪz]

Brit Ms

(ста́віцца пе́рад про́зьвішчам жанчы́ны незале́жна ад шлю́бнага ста́ну) спада́рыня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)