нахлусі́ць

1. (viel) lügen* vi;

2. разм. (дапусціць памылку) (éinen) Féhler máchen;

нахлусі́ць у перакла́дзе falsch übersétzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zusámmenlügen

* vt ≅ нахлусі́ць сем карабо́ў [цэ́лы мех]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vórreden

vt

1) нагавары́ць, нахлусі́ць

2) перако́нваць, унуша́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vórlügen

* vt (j-m) нахлусі́ць, намані́ць (каму-н. што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

versóhlen

vt

1) падшыва́ць абу́так, рабі́ць падэ́швы

2) разм. адлупцава́ць

j-m etw. ~ — разм. нахлусі́ць каму́-н. што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Jácke

f -, -n ку́ртка; ко́фта

◊ die ~ voll kríegen — фам. атрыма́ць па вуша́х

das ist die álte ~! — перан. гэ́та стара́я гісто́рыя [прыго́да]!

j-m die ~ voll háuen* [áusklopfen], j-m eins auf die ~ gében* — разм. пабі́ць каго́-н.

j-m die ~ voll lü- gen* — ≅ нахлу́сіць каму́-н. цэ́лы мех

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)